Schrijven is schrappen

Mooie column van Arjan Peters, afgelopen zaterdag in Sir Edmund van de Volkrant van 14 maart. Of moet ik zeggen: mooie foto bij de column van Arjan Peters.
Want op zondag was ik kwijt waar de column precies over ging*, maar die foto was in mijn hoofd blijven hangen.

De foto die zich zo comfortabel nestelde in mijn hoofd is van Harshagen en Hrastar. Hun onderwerp verraste mij. Vraag aan duizend mensen hoe ze een motto als ‘Kill your darlings’ in beeld zouden brengen, en de meerderheid zal komen met letterlijke beelden: een volle prullenbak, een papierversnipperaar, een pen die een zin doorkrast op papier.

Harshagen en Hrastar kozen voor een metafoor. Een bos bloemen die hardhandig wordt gesnoeid. Zonde! Ook al klopt de metafoor niet helemaal wat mij betreft (een tekst wordt doorgaans mooier van een stevige eindredactiebeurt, deze bos bloemen duidelijk niet) is het beeld zo sterk dat dit eigenlijk niet meer uitmaakt.

* Na de column voor een tweede keer te hebben gelezen weet ik het weer: Arjan Peters schrijft over ‘explicatiezucht’: de drang van schrijvers om vaak totaal overbodige beschrijvingen van de gemoedstoestand toe te voegen aan dialogen. Bijvoorbeeld: “Ik weet het niet hoor,” fluisterde Jan-Willem zacht. “Wanneer ga je nu eens naar me luisteren?” riep de wanhopige vrouw. Fijn woord, explicatiezucht. Die ga ik vanaf nu onthouden.